Ás veces, fai falla afastarse para ver con claridade. Poñer distancia, non para fuxir, senón para entender. Como dicía a señora Juana, hai que “discurrir, mirar pa dentro”. Porque non sempre está fóra a resposta, ás veces está na calma dun pensamento, no silencio dunha decisión meditada.
Mirar ao lonxe non é esquecer o que temos preto, senón aprender a velo doutro xeito. É darnos o tempo de comprender, de sentir, de crecer. Porque a vida non é só correr cara adiante, senón tamén saber cando parar e escoitarse.
Que importante é recordar isto de cando en vez.